Het is donderdag 1 augustus. Het is de dag na het geweldige feest in Café Metz, Bergen, en nog veel belangrijker: het is Matchday! Vandaag neemt Go Ahead Eagles het op tegen SK Brann voor een ticket voor de derde ronde van de UEFA Conference League.
Ook op deze donderdag verzamelen we al vroeg bij Café Metz, ons meeting point in Noorwegen. Het is al snel erg gezellig en ook de omliggende terrassen raken vol met Kowet-supporters. Meer dan 1100 roodgelen zijn afgereisd naar Bergen en een groot deel daarvan verzamelt zich bij het meeting point. De muziek wordt deze middag verzorgd door onze eigen DJ Yor, een medesupporter die meezingers afwisselt met Kowet-nummers en beukende beats.
Het is erg gezellig bij het café. De politie, beveiligers en de plaatselijke bevolking zijn erg gemoedelijk en dat is alleen maar bevorderlijk voor de sfeer. Ondertussen wordt er even verderop druk overlegd met de Noorse politie. Het plan was namelijk om met alle geïnteresseerde supporters een corteo te lopen naar het stadion. Een paar uur voor de wedstrijd besluit de lokale politie echter dat deze route niet toegestaan is. Ook het afreizen met de tram naar het verzamelpunt kan niet doorgaan, zo klinkt het besluit. Uiteindelijk komt er een oplossing; supporters worden per bussen naar een ander verzamelpunt gebracht, om daarna gezamenlijk naar het Brann Stadion te lopen. Op zich zijn we tevreden met deze oplossing, alleen is het jammer dat dit twee uur (!) voor aanvang van de wedstrijd gebeurt, terwijl er voor het oorspronkelijke plan al drie weken een akkoord lag.
Toch laten we dit onze prachtige awayday niet verpesten. De bussen zijn op tijd bij Café Metz en supporters worden op die manier naar het verzamelpunt gebracht. Als ook de laatste bussen binnen zijn, kan de corteo beginnen. Met een mega stoet van ruim 1000 supporters lopen we bergafwaarts richting het uitvak. Vlaggen, vuurwerk en gezang maken het plaatje compleet. Journalisten, Brann-supporters en andere geïnteresseerden staan aan de zijkant te kijken en te filmen.
Eenmaal aangekomen bij het stadion druppelen we het ‘bezoekersvak’ in. Het vak wordt versierd met vlaggen en spandoeken en de sfeer zit er direct goed in. Aan de andere kant van het officiële uitvak, dat vandaag niet gebruikt mag worden, zitten de roodgelen met losse kaarten. Ook zij hangen de nodige vlaggen op. Iedereen wacht in spanning op dé wedstrijd van het jaar, nu al.
Bij opkomst van beide elftallen pakt zowel het thuispubliek als het uitvak flink uit. Achter ons ‘Eagles Internationaal’ doek gaan de grote zwaaivlaggen de lucht in. In combinatie met flink wat pyro is het een prachtig beeld. Ook vocaal gaat het hard; vanaf de opkomst laat het uitvak flink van zich horen. Als Kowet na 2 minuten spelen ook nog op voorsprong komt, wordt het uitvak helemaal gek. Er wordt veel gezongen en de interactie met het ‘tweede uitvak’ maakt het eigenlijk alleen maar beter.
Helaas weten de mannen van Paul Simonis de voorsprong niet vast te houden en maakt Brann vlak voor rust gelijk. Zo gaan we met een flinke kater de rust in. Ook in de tweede helft begint het uitvak sterk, totdat de Noren de 2-1 binnen koppen. Kowet heeft het zwaar en dat heeft invloed op het uitvak; we blijven onze ploeg naar voren schreeuwen en vocaal steunen, maar toch komt het er op sommige momenten niet meer helemaal uit. Op het veld geldt hetzelfde en na 90 minuten staan we helaas met lege handen. Het Europese avontuur is definitief voorbij, Brann wint en is door naar de volgende ronde.
Na de wedstrijd komen spelers en staf de meegereisde supporters bedanken. We sluiten de avond af met een mooi moment voor Kees Vierhouten. De spelers gaan op de foto met het doek voor Kees, terwijl het You’ll Never Walk Alone uit het uitvak klinkt. Het is niet hoe we gehoopt hadden om dit avontuur af te sluiten, maar het zorgt wel voor kippenvel. Deze was voor Kees.
