Na de geslaagde seizoensopening op zaterdagavond is het op zondag tijd voor de eerste competitiewedstrijd. In eigen huis nemen we het op tegen Fortuna Sittard.
Het is deze zondag warm. Extreem warm. Zonnebrillen en petjes vliegen over de toonbank en op het supportersplein wordt genoeg gedronken. Iedereen maakt zich klaar voor de opening van het Eredivisieseizoen.
Voorafgaand aan het duel wordt er een minuut stilte gehouden. Alle overleden Eagles worden herdacht. Na het fluitsignaal van de scheids volgt een oorverdovend applaus. Prachtig. Dan is het tijd om te voetballen.
Ook op de tribunes is het bloedheet. Met deze temperaturen is het extra vervelend dat de catering niet de hele wedstrijd geopend is. Dit, in combinatie met de vaker genoemde zondagmiddag die ons minder goed ligt, zorgt ervoor dat de sfeer bij vlagen goed is. Er wordt continu gezongen door een selecte groep, af en toe haakt de hele tribune in.
Na rust volgt het mooiste moment van de middag. In minuut 51 gaat iedereen staan om te klappen voor Kees Vierhouten. Op de B-Side tonen we een tweetal spandoeken om de overleden Kees nog eenmaal te herdenken. Het zorgt voor kippenvel en tranen bij alles en iedereen in het stadion.
Waar minuut 51 zorgt voor kippenvel, doet de wedstrijd zelf alles behalve. We beginnen met een valse start aan het seizoen en verliezen met 0-2 van de ploeg uit Sittard. Niets aan de hand, zondag volgt een herkansing tegen promovendus Willem II. Om half 3 wordt er afgetrapt in Tilburg. Tot dan!
